Główne odium negatywnych skojarzeń spada na mleko krowie, na które uczulony (a konkretnie białka w nim zawarte) jest coraz większy odsetek społeczeństwa, głównie dzieci. Dorośli częściej cierpią na nietolerancję laktozy, czyli cukru zawartego w mleku krowim.

Rozwiązaniem tej sytuacji jest stosowanie „mleka” lub raczej napoju roślinnego np. z migdałów. Choć słowo „mleko” powinno odnosić się do produktów pochodzenia zwierzęcego, to przyjęło się mówić o mleku roślinnym np. migdałowym.

Mleko migdałowe nie zawiera kazeiny (ciężkostrawnego białka) – niektórzy naukowcy oskarżają kazeinę o przyczynianie się do chorób serca, zespołu chronicznego zmęczenia, a nawet schizofrenii. Mleko migdałowe jest napojem mało kalorycznym, a do tego zyskuje przy degustacji dzięki orzechowemu posmakowi.

Mleko migdałowe zachowuje wszystkie atuty migdałów (z wyjątkiem dużej zawartości błonnika) – duża zawartość witaminy E chroni ścianki komórek przed wolnymi rodnikami, mleko migdałowe zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy z grupy B, E i PP oraz mikroelementy: magnez, potas, wapń, żelazo, mangan, fosfor, miedź oraz tryptofan

Mleko migdałowe nie zawiera tłuszczów nasyconych, ma także mniej węglowodanów niż mleko krowie – jest to ważne dla osób z wysokim cholesterolem.

Jak przygotować domowe mleko migdałowe?

Potrzebujemy:

1. 150 g migdałów HELIO GOLD
2. 4 szklanki wody

Wykonanie:

1. Migdały zalewamy szklanką wody i odstawiamy na noc.
2. Podgrzewamy lekko – wlewamy kolejną szklankę wody i blendujemy 3, 4 minuty.
3. Przelewamy mleko przez sitko z bardzo małymi oczkami lub sito wyłożone gazą, odciskamy masę migdałową.
4. Kroki od 1 do 3 powtarzamy jeszcze 2 razy.
5. Tak otrzymane mleko migdałowe przechowujemy w lodówce – należy jest spożyć w ciągu 3, 4 dni.